Ατακάρες Παππά: «Με βούλωσε ο Αταμάν – Θες ζανάξ – Ο Ναν δεν έχει…»

Ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του sdna τη Magic Euroleague και είπε ατάκες που θα συζητηθούν:

Αν είσαι ουδέτερος φίλαθλος, απολαμβάνεις αυτά τα παιχνίδια. Αν είσαι φίλαθλος του Παναθηναϊκού, θα χρειαστείς και ένα ζάναξ. Χαίρομαι που θα υπάρχει ακόμα ένα ωραίο ματς την Τρίτη (6/5). Ο Λεσόρ είναι αυτόφωτος. 

Ο Παναθηναϊκός είχε μια βάση να στηριχτεί, όταν τα πράγματα στην περιφέρεια δεν πήγαιναν καλά. Δεν υπάρχουν ψηλοί, πλέον, να δημιουργούν τις δικές τους φάσεις. Ο Αταμάν έπρεπε να βρει ένα εναλλακτικό πλάνο και προσαρμόζεται στα δεδομένα που έχει. 

Η Εφές αγωνίστηκε χωρίς ψηλό και ανοίξανε οι χώροι. Δεν σε καταδικάζει απόλυτα η έλλειψη ψηλών. Βρίσκονται λύσεις. Το πρόβλημα είναι στο επιθετικό, στο αμυντικό ριμπάουντ, στα κορμιά και στο ξύλο που πέφτει. 

Το μπάσκετ έχει αλλάξει. Όταν ο Παναθηναϊκός έκανε τον Μπατίστ πεντάρι, ήρθε η επανάσταση. Το μπάσκετ, πλέον, πηγαίνει στις αλλαγές, άρα, οι κοντοί δημιουργούν τις καταστάσεις και τα ρήγματα. Εκεί πηγαίνει και προσαρμοζόμαστε όλοι. 

Θεωρώ πως ο Αταμάν θυσιάζει, λίγο τον Γκάμπριελ στην αρχή. Ο Γιουρτσεβέν είναι καλύτερος φίνισερ. Όταν πηγαίνει ο Μήτογλου στο πέντε, ανοίγει το γήπεδο. Έχει βρει μια χημεία, μια σταθερά εκεί. Το σχήμα, είναι ολίγον τι, παράδοξο. 

Το ΟΑΚΑ δίνει πολύ ενέργεια. Ένα κάρφωμα του Λεσόρ φέρνει αυτοπεποίθηση. Στατιστικά και με μπασκετική λογική, ο Παναθηναϊκός έχει τεράστιο πλεονέκτημα. Δεν πέσαμε από τα σύννεφα με το 2-2. Και με διαφορές, είχαμε και την τύχη με το μέρος μας. Με την Άλμπα, τη Ζαλγκίρις. Πρέπει να είναι από την αρχή συγκεντρωμένος…

Κάποια στιγμή είχα πει στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ότι δεν συμφωνώ

Δεν κρύβω, πως εμένα μου το βούλωσε το στόμα ο Αταμάν. Κάποια στιγμή είχα πει στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ότι δεν συμφωνώ. Τον πίστευε πάρα πολύ και δικαιώθηκε. Αυτό δείχνει το ένστικτο και την αντίληψη του προέδρου. Θα μπω σε πολλά επί μέρους.

Ο Αταμάν είχε χτίσει μια ομάδα πρωταθλήτρια στην Εφές και ξαφνικά φεύγει ο Σίνγκλετον για να έρθει ο Πολονάρα. Γέρασε ο Ντάνστον και πήρε τον Ζίζιτς. Εκεί άρχισε λίγο να με μπερδεύει, ξέρει τι κάνει. Η μπασκετική προσέγγιση του Αταμάν στηρίζεται κυρίως, ότι οι τρεις παίκτες της περιφέρειας πρέπει να παίρνουν αποφάσεις. Είναι όλοι 15-5 (σ.σ πόντοι-ασίστ).

Ίσως, είναι ανασφαλείς, δεν βγάζει συστήματα και θέλει παικταράδες. Για αυτό, ο Παπαπέτρου δεν βρίσκει πολύ χρόνο και ο Γκριγκόνις ήταν πιο σημαντικός. Δεν θα μπορούσε να παίξει με έναν παίκτη, σαν τον Παπανικολάου. Αυτό κάνει το μπάσκετ ελκυστικό, απλά ίσως, υστερεί στα δικά μου μάτια. Έχουμε μάθει ένα διαφορετικό μπάσκετ, αλλά… η κούπα είναι σε εμάς. Ό,τι και να πω εγώ…

Ο Μπράουν είναι λίγο έξω από τα νερά του, μπορεί να ερχόταν ο Λάρκιν στον Παναθηναϊκό και να έβλεπες τον Γκραντ παρκαρισμένο. Δεν χωράνε όλοι. Έχω υπάρξει και από τους γκρινιάρηδες παίκτες, όλοι θέλουν να παίξουν 40 λεπτά. Ο Αταμάν είναι δίκαιος, δεν το νοιάζει αν ήρθες εδώ, και παίρνεις 2 εκατομμύρια το χρόνο. Αυτό το στοιχείο τον κάνει να ξεχωρίζει.

Ο Ναν δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ… Ο Σλούκας δικαιώθηκε για τη μεταγραφή. Πήρε την Ευρωλίγκα. Ήταν ο μόνος τρόπος για να δικαιωθεί.