Μηνύματα ζωής από τον Μάικλ Τζόρνταν!

Ο Μάικλ Τζόρνταν, το απόλυτο σύμβολο του παγκόσμιου μπάσκετ, δεν έγραψε ιστορία μόνο με τις νίκες του, αλλά και με τη φιλοσοφία ζωής που κουβαλούσε εντός και εκτός παρκέ. Οι δηλώσεις του, που έχουν μείνει ως παρακαταθήκη για γενιές αθλητών, αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο έβλεπε το παιχνίδι, την επιτυχία, αλλά και την ίδια τη ζωή.

«Το ταλέντο κερδίζει παιχνίδια, αλλά η ομαδική δουλειά και η ευφυΐα κερδίζουν πρωταθλήματα», έλεγε χαρακτηριστικά, συνοψίζοντας τη νοοτροπία των έξι τίτλων με τους Chicago Bulls. Για τον ίδιο, η προσωπική λάμψη δεν αρκούσε: το μυστικό βρισκόταν στη χημεία, στη συνεργασία, στη συλλογική υπέρβαση.

Η έννοια της αποτυχίας δεν τον φόβιζε ποτέ. Αντίθετα, τη μετέτρεπε σε κίνητρο. «Έχω αστοχήσει σε περισσότερα από 9.000 σουτ, έχασα 300 αγώνες, σε 26 περιπτώσεις πήρα το τελευταίο σουτ και αστόχησα. Απέτυχα ξανά και ξανά στη ζωή μου. Γι’ αυτό και πέτυχα». Για τον Τζόρνταν, η αποτυχία δεν ήταν τέλος, αλλά απαραίτητος δρόμος προς την επιτυχία. «Μπορώ να αποδεχτώ την αποτυχία. Δεν μπορώ να δεχτώ να μην προσπαθείς».

Ο ίδιος δεν δίσταζε να μιλήσει και για τη νοοτροπία του νικητή: «Τα όρια, όπως και οι φόβοι, είναι συχνά μόνο μια ψευδαίσθηση». Σε άλλο σημείο πρόσθετε: «Αν τα παρατήσεις μία φορά, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να γίνει συνήθεια. Μην το κάνεις ποτέ».

Η σχέση του με το μπάσκετ ήταν σχεδόν ερωτική. «Το παιχνίδι είναι η γυναίκα μου. Απαιτεί πίστη, προσήλωση και υπευθυνότητα. Μου δίνει όμως πίσω την αίσθηση της πληρότητας και της ειρήνης».

Δεν έκρυβε ούτε τις κοινωνικές του ανησυχίες. «Συνειδητοποίησα ότι είμαι μαύρος, αλλά θα ήθελα να με βλέπουν όλοι σαν άνθρωπο. Αυτή είναι η ευχή όλων των ανθρώπων», τόνιζε, αποδεικνύοντας ότι ο αντίκτυπός του ξεπερνούσε τα όρια του αθλητισμού.

Για τον ίδιο, η επιτυχία ήταν ένα ταξίδι χωρίς τελικό προορισμό: «Η τελειότητα είναι μία αέναη μορφή προόδου και εξέλιξης». Κι αν κάτι τον χαρακτήριζε, ήταν η αποφασιστικότητα: «Κάποιοι θέλουν να το πετύχουν. Κάποιοι εύχονται να το πετύχουν. Και κάποιοι άλλοι, απλά το πετυχαίνουν».

Ο Τζόρνταν δίδαξε με το παράδειγμά του ότι τα εμπόδια δεν είναι παρά προκλήσεις. «Αν πέσεις σε τοίχο, μην γυρίσεις πίσω. Βρες πώς να τον σκαρφαλώσεις, να περάσεις μέσα ή γύρω του».

Και ίσως η πιο χαρακτηριστική του παραδοχή ήταν η εξής: «Υπάρχει μόνο ένας Μάικλ Τζόρνταν». Όχι από έπαρση, αλλά ως διαπίστωση ενός μοναδικού τρόπου σκέψης που άλλαξε το μπάσκετ και ενέπνευσε τον κόσμο.