Οι αριθμοί μίλησαν! Πέντε γκολ και διπλό συμπέρασμα για ΑΕΚ στο Αγρίνιο

Το 5-0 της ΑΕΚ στο Αγρίνιο ήταν ένα εκκωφαντικό σκορ, το οποίο δεν είναι τόσο απρόσμενο όσο φάινεται. Ήταν το λογικό τελικό προϊόν ενός ματς απόλυτης κυριαρχίας της ΑΕΚ σε ένταση, ποιότητα τελικής επιλογής και έλεγχο χώρου. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια: 0 τελικές στο στόχο για τον Παναιτωλικό, 10/13 στο στόχο για την ΑΕΚ, 0.17 expected goals για τους γηπεδούχους έναντι 2.55 για την Ένωση, με xGOT 0.00–4.96, δηλαδή οι τελικές της ΑΕΚ δεν ήταν απλώς πολλές, ήταν και καθαρές. Προσθέστε 5 μεγάλες ευκαιρίες, 9 τελικές μέσα από την περιοχή και 2 δοκάρια, και το κάδρο γίνεται πλήρες: το παιχνίδι ήταν μονόπλευρο.

Ο Νίκολιτς πήγε στο ματς με rotation (Πένραϊς, Ζοάο Μάριο, Λιούμπισιτς, Καλοσκάμης βασικοί, Βίντα αντί Μουκουντί), αλλά δεν χαμήλωσε τίποτα από τη δομή της ομάδας. Η ΑΕΚ έπιασε την κατοχή (60%-40%), ανέβασε την κυκλοφορία της (525 πάσες έναντι 340, με 88% ακρίβεια), και κυρίως έπαιξε το ματς στο μισό γήπεδο του Παναιτωλικού, με 26 επαφές στην αντίπαλη περιοχή (15 ο Παναιτωλικός) και πολύ μεγαλύτερη ποιότητα προώθησης στο τελευταίο τρίτο (78% ακρίβεια πάσες στο final third έναντι 68%).

Το κλειδί του ματς

Το κλειδί του ματς ήταν ο τρόπος που η ΑΕΚ έδεσε την πίεση με την πρώτη της πάσα προς τα εμπρός. Δεν πίεσε απλώς ψηλά, πίεσε με σκοπό να κλέψει σε θέση που να χτυπάει άμεσα. Έτσι ήρθε και το 0-1: λάθος πάσα του Τσάβες, κλέψιμο του Λιούμπισιτς, πρώτη εκτέλεση από Καλοσκάμη/επαναφορά από τον Κροάτη και τελείωμα του Πινέδα. Εκεί ξεκλείδωσε το παιχνίδι, έφυγε το άγχος και η ΑΕΚ άρχισε να βρίσκει χώρους ανάμεσα στις γραμμές ενός Παναιτωλικού που είχε στηθεί με Μπουχαλάκη-κόφτη και δύο χαφ (Ματάν, Εσταμπάν) μπροστά του, αλλά δεν μπόρεσε να προστατεύσει την πρώτη ζώνη μπροστά από τα στόπερ.

Ο Λιούμπισιτς ήταν ο παίκτης-σύμβολο αυτής της κυριαρχίας. Δεν ήταν απλώς καλός – ήταν ο μηχανισμός που έκανε την ΑΕΚ να πατάει γκάζι. Από τη θέση λίγο πιο δεξιά/πλάγια (με τον Καλοσκάμη να συγκλίνει σαν δεύτερο φορ), ο Κροάτης έδωσε και δημιουργία και τελείωμα: 2 ασίστ και 2 γκολ, 4 τελικές, 0.85 xG, 55 επαφές, 5 επαφές στην αντίπαλη περιοχή, rating 9.1. Και είχε και το πιο υποτιμημένο σβήσιμο: το κόψιμο στον Άλεξιτς στο 23’, φάση που –αν γίνει 1-0– αλλάζει όλη τη ψυχολογία και το σενάριο του αγώνα. Αντί γι’ αυτό, τρία λεπτά μετά έγινε το 0-1 και το ματς πήγε εκεί που το ήθελε ο Νίκολιτς.

Ρυθμιστής ο Πινέδα

Δίπλα του, ο Πινέδα ήταν ο ρυθμιστής σε υψηλές στροφές: 96 επαφές, 74/81 πάσες (91%) και γκολ με 0.80 xG, δηλαδή βρέθηκε συχνά εκεί που πονάει η άμυνα και όχι απλώς στο χτίσιμο. Ο Ζοάο Μάριο ανέβηκε μέσα στο παιχνίδι και έδωσε καθαρή τελική απόφαση (γκολ, 52/55 πάσες – 95%). Η δεξιά πλευρά (Ρότα) έπαιξε με ασφάλεια και σωστό timing στο overlap (47/52 πάσες – 90%) και από εκεί ήρθε και το 0-4 με γύρισμα στον Λιούμπισιτς σε γρήγορη μετάβαση. Στο αμυντικό κομμάτι, η ΑΕΚ δεν επέτρεψε ουσιαστικά τίποτα: ο Παναιτωλικός έμεινε χωρίς σουτ στο στόχο, με την ΑΕΚ να κρατάει τον αντίπαλο χαμηλά και να καθαρίζει δεύτερες μπάλες (33-39 duels won υπέρ Παναιτωλικού, αλλά σε άμυνα θέσης η ΑΕΚ είχε τον έλεγχο του χώρου και του ρυθμού).

Το 0-3 (σουτ εκτός περιοχής) και το 0-4 (transition) είναι η απόδειξη ότι η ΑΕΚ κέρδιζε με δύο τρόπους: και σε οργανωμένη επίθεση και σε γρήγορη αντεπίθεση. Το 0-5, πάλι, έδειξε τρίτο δρόμο: στατική φάση. Εκτέλεση του Ελίασον προς το δεύτερο δοκάρι και ο Χρυσόπουλος τρύπωσε για να τελειώσει τη φάση (γκολ, 0.62 xG σε μία τελική), σφραγίζοντας ένα απόγευμα όπου η Ένωση είχε λύσεις από παντού.

Για τον Παναιτωλικό, το πρόβλημα δεν ήταν απλώς αμυντικό. Ήταν πρόβλημα εξόδου και διάρκειας. Με 40% κατοχή και 340 πάσες, δεν κατάφερε να σπάσει το πρώτο κύμα πίεσης ώστε να δημιουργήσει καταστάσεις στο τελευταίο τρίτο. Και όταν έφτανε εκεί, δεν υπήρχε καθαρή τελική απόφαση: 5 τελικές συνολικά, 0 στο στόχο, 0.17 xG. Ο Τσάβες, παρά τα 5 saves, δέχθηκε 5 γκολ σε βραδιά που η ΑΕΚ τον σημάδεψε διαρκώς με ποιότητα (xGOT faced 4.96).

Εκεί κουμπώνει καλύτερα ο Λιούμπισιτς

Το συμπέρασμα για την ΑΕΚ είναι διπλό. Πρώτον, η ταυτότητα Νίκολιτς αποτυπώνεται πλέον καθαρά: ένταση, πίεση με σκοπό, αποτελεσματικότητα, όχι πολλά λόγια. Δεύτερον, ο Λιούμπισιτς –με τη μετακίνηση στα πλάγια/μισό χώρο– δείχνει να κουμπώνει πολύ καλύτερα, γιατί απελευθερώνεται από το βάρος των λαθών στο κέντρο και γίνεται πιο απειλητικός και παραγωγικός. Το δήλωσε άλλωστε ο Νίκολιτς στη συνέντευξη Τύπου. Το μόνο καμπανάκι από το Αγρίνιο είναι οι απώλειες (Πένραϊς αναγκαστική αλλαγή, Ρέλβας με ενόχληση), σε μια περίοδο που η ΑΕΚ μπαίνει σε κρίσιμη ευρωπαϊκή εβδομάδα. Αγωνιστικά, όμως, η εικόνα ήταν δήλωση-μήνυμα: η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή πατάει γερά και σκοράρει σαν ομάδα που έχει βρει ρυθμό και πίστη.