Κοιτάξτε, το να υπάρχει συζήτηση περί διαιτησίας όταν παίζουν ΠΑΟ-ΑΕΚ, Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ, ΠΑΟ-Άρης, όπως χθες, και γενικά στα ντέρμπι, είναι κάτι αναμενόμενο-και συμβαίνει και παγκοσμίως. Σε αυτά τα παιχνίδια γίνονται οι πιο επίμαχες φάσεις, άλλωστε.
Το μη αποδεκτό για ένα νορμάλ πρωτάθλημα είναι να βλέπουμε διαιτησίες όπως στο
Παναιτωλικός-Ολυμπιακός, με αντίπαλους δηλαδή από τη μία τον πρωταθλητή επί σειρά ετών και από την άλλη μία επαρχιακή ομάδα, με όλο το σεβασμό στην (μια χαρά) ομάδα του Αγρινίου. Και δη όταν μιλάμε για μία ολόκληρη διαιτητική ομάδα, να παίρνει αποφάσεις και να κάνει υποδείξεις όλες εις βάρος της μίας ομάδας-κι όχι υπέρ της πιο δυνατής, αλλά εις βάρος της πιο δυνατής.
Είδαμε για παράδειγμα χθες τον VAR να διορθώνει τα λάθη του διαιτητή, που ήταν ένα υπέρ του ΠΑΟ κι ένα υπέρ του Άρη. Στο Αγρίνιο είδαμε μία ολόκληρη διαιτητική ομάδα να παίζει υπέρ του Παναιτωλικού και κόντρα στον Ολυμπιακό! Από το πιο μικρό, έως το πιο μεγάλο! Αν πήρε ο Ολυμπιακός ένα σφύριγμα ήταν η μη υπόδειξη ενός φάουλ του Ελ Αραμπί στο 90
ο λεπτό!
Αντιθέτως, είδαμε αποφάσεις-εφευρέσεις, όπως ένα δήθεν φάουλ που έκανε ο Μπακαμπού, ένα δήθεν φάουλ που έκανε ο Χάμες σε κλέψιμο της μπάλας κι επιπλέον τη μη υπόδειξη φάουλ σε κοντρόλ του Κολοβού με τα χέρια και τη μη υπόδειξη φάουλ υπέρ του Μπακαμπού, τον οποίο έσπρωξαν και πέταξαν στην γραμμή του πλαγίου άουτ!
Πρωτίστως είδαμε μία καθαρή περίπτωση πέναλτι υπέρ του Ρέαμπτσιουκ (με τον αντίπαλο αμυντικό να τον τραβάει από το χέρι κι έτσι ο παίκτης του Ολυμπιακού να χάνει τον έλεγχο και να πέφτει) να μην το σφυρίζει ο διαιτητής Γκάμαρης, αλλά και να μην τον καλεί ο VAR Παπαπέτρου. Δηλαδή, είναι πέναλτι όλα αυτά που παίρνουν οι άλλες μεγάλες ομάδες και δεν ήταν πέναλτι αυτό; Ελάτε τώρα.
Μόνο που στο Αγρίνιο είχαμε κι άλλα. Τα λάθη ήταν ασταμάτητα από ολόκληρη τη διαιτητική ομάδα.
Πάμε πρώτα στον Μπούξμπαουμ που κατάφερε και είχε δύο στα δύο εις βάρος του Ολυμπιακού.
Δείτε εδώ στην πάσα του Χάμες στον Μασούρα, που είναι στο βάθος. Πόσο ξεκάθαρα καλύπτεται από τον αμυντικό του Παναιτωλικού που είναι δίπλα του.
Δείτε κι εδώ στην πάσα του Παπασταθόπουλου στον Μπακαμπού, να καλύπτεται από δύο αμυντικούς ο φορ του Ολυμπιακού!
Προσέξτε, όλες αυτές οι αποφάσεις κι οι υποδείξεις έχουν γίνει με το αποτέλεσμα στο 0-0, που έχει κι αυτό τη σημασία του. Δεν έγιναν π.χ. μετά το 2-0, με τον Ολυμπιακό δηλαδή να έχει κλειδώσει τη νίκη…Αν κι ακόμη και στο 91’, ο διαιτητής δεν υπέδειξε φάουλ υπέρ του Πασχαλάκη, που δέχθηκε κτύπημα στα πλευρά κι εκ τύχης η μπάλα βγήκε κόρνερ και δεν κατέληξε στα δίκτυα του, αφού έχασε την μπάλα.
Πάμε, όμως, και στον άλλο επόπτη, τον Κούλα Χασάν.
Πού είδε οφσάιντ σε επικίνδυνη επίθεση του Ολυμπιακού στο 77’; Με την πάσα του Βαλμπουενά προς τον Ρέαμπτσιουκ, ο οποίος καλύπτεται από δύο αμυντικούς.
Και μην παρασύρεστε από το σκεπτικό, ότι αν μπει γκολ θα επέμβει ο VAR και θα υποδείξει ότι το γκολ πρέπει να μετρήσει. Δεν είναι μόνο το γκολ στο ποδόσφαιρο. Π.χ. στη φάση του Μπακαμπού, ο φορ του Ολυμπιακού έκανε μία ωραία προσπάθεια και γύρισμα, κερδίζοντας ένα κόρνερ. Αυτομάτως το κόρνερ δεν μέτρησε ποτέ, αφού έγινε η υπόδειξη για το οφσάιντ.
Μπορεί κάποιος να μετρήσει εννιά περιπτώσεις με εννιά υποδείξεις εις βάρος του Ολυμπιακού, λανθασμένα! Εντάξει, είναι ντροπή για το ποδόσφαιρο, για την ΚΕΔ, για τη συγκεκριμένη διαιτητική ομάδα. Δεν μπορεί να έχεις εννιά αποφάσεις λάθος εις βάρος του Ολυμπιακού όταν παίζει με τον Παναιτωλικό.
Οκ. Το «πιάσαμε» το…υπονοούμενο!
Άσχετο: Παρακολούθησα χθες το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Άρη. Ο Άρης έχασε δυο φορές την ευκαιρία να ανοίξει το σκορ στα πρώτα 15 λεπτά και να αλλάξει την εικόνα του παιχνιδιού, αλλά ο Ιτούρμπε, κυρίως αυτός, όπως όμως κι ο Ματέο, έκαναν επίδειξη ατομισμού, αντί μίας εύκολης πάσας που θα έβγαζε συμπαίκτη τους φάτσα με το γκολ. Ο Παναθηναϊκός αμυντικά κάνει ένα λάθος κάθε…πέντε παιχνίδι! Και χθες που το έκανε, ο Ιτούρμπε την πέταξε την ευκαιρία, ενώ αυτός έκλεψε την μπάλα από τον Σάντσες.
Ο Παναθηναϊκός όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι του που τον είχα δει στη Λεωφόρο, με τον Αστέρα, δεν με εντυπωσίασε. Όμως, βγάζει μία συνέπεια ως ομάδα. Π.χ. έκανε αντεπίθεση ο Άρης και μέσα στη Λεωφόρο ο ΠΑΟ είχε πέντε παίκτες στην άμυνα, με συνέπεια να είναι αδύνατος ο αιφνιδιασμός. Κάνει ίδιες κινήσεις σε κάθε ματς, που όμως προφανώς οι αντίπαλοι του δεν τις διαβάζουν σωστά. Λ.χ. φεύγει ο Χουάνκαρ από αριστερά και δεν σεντράρει για τον φορ, αλλά γυρίζει την μπάλα προς τα πίσω-άλλοτε ήταν εκεί ο Αϊτόρ, τώρα ήταν ο Μπερνάρντ, που τελείωσε καλά τη φάση, άσχετα αν ο γκολκίπερ του Άρη το έσωσε. Επιπλέον ο ΠΑΟ είναι πια μία κυνική ομάδα, που δεν έχει πρόβλημα να κάνει φάουλ για να κόβει επιθέσεις, κόντρα επιθέσεις κλπ.
Είναι αλήθεια ότι τον ΠΑΟ τον θέλει κι η μπάλα, όπως εξίσου είναι αλήθεια κι ότι την κυνηγάει την τύχη του. Για παράδειγμα, στο τελευταίο 20λεπτο η πίεση του συνεχώς κι αυξάνονταν, με τον Άρη να γίνονταν όλο και πιο παθητικός. Όταν η μία ομάδα είναι πολύ πιο ενεργητική και η άλλη πολύ πιο παθητική, πιο κοντά στη νίκη θα βρεθεί η πρώτη.
Κατά τα άλλα, ο Αϊτόρ ήταν κομβικός σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν, αλλά όπως είδα τον Βέρμπιτς θα καλύψει το κενό του.